ನಿರಾಶೆ

ಗೆಳೆಯ

ನೋಡಲೇ ಇಲ್ಲವೇ ನೀನು

ಹೊತ್ತಗೆಯ ನಡುಮಧ್ಯ ಅದೇ ಆಗ

ಅರಳಿದ ಆ ಗುಲಾಬಿ ಹೂವಂದವ?

ಯಾರೋ ಕೊಟ್ಟ ಹಾಗೆ

ತೆರೆಯದೆ ಇಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆಯಾ ಮಾಡಿನಲ್ಲಿ?

ಬೆಳಗಾ ಎದ್ದು ಊರೆಲ್ಲಾ ಅಲೆದು

ತೋಟಗಳ ಹೆಕ್ಕಿ ನಿನ್ನಂದಕೆ

ಸರಿಸಾಟಿ ಆ ಮಿದು ಗುಲಾಬಿ ಅಯ್ದಿದ್ದೆ

ಮುಳ್ಳುಗಳ ಮೆತ್ತಗೆ ಬಿಡಿಸಿ

ಹಾಳೆಗಳ ಮೆತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಾಜೂಕಾಗಿ

ಪ್ರೀತಿಯರುಹಲು ಕಿವಿಯಲುಸುರಿ

ನಿನ್ನ ಕೈಯಲಿ ರವಾನಿಸಿದ್ದೆ.

ಪುಸ್ತಕ ದಪ್ಪವಾದದ್ದೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲವೇ?

ಮಧ್ಯದ ಕುಳಿಯೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲವೇ?

ಗೆಳತಿ...

ಬಾಡಿ ಹೋಗಿರಬೇಕು ನನ್ನ ಹೂ

ನೀ ಹಿಡಿದ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ನಲುಗಿ

ತೇವವೆಲ್ಲಾ ಕಳೆದು ಮುರುಟಿ

ಹಾಳೆಯಾಗಿರಬೇಕು ನನ್ನ ಹೂ

ಬಣ್ಣವೆಲ್ಲ ಹಾಳೆಗಂಟಿ

ಕಳೆಹೀನವಾಗಿರಬೇಕು ನನ್ನ ಹೂ

ಗೆಳತಿ

ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟೆಯಾ ಗೆಳೆಯಾ?

ಯಾರಿಗೂ ತೋರದಂತೆ

ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ

ಮುಚ್ಚು ಮರೆಯ ಕೆಟ್ಟ ಕೆಲಸವೇ

ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ?

ಜಗದೆದುರು ಎದೆತಟ್ಟಿ

ಬಾನತುಂಬಾ ಕನಸ ಕಟ್ಟಿ

ಪ್ರೀತಿ ಮನವ ತುಂಬಲೆಂದಿದ್ದೆ.

ನನ್ನ ಹೃದಯ ಕದವ

ನೀ ತಟ್ಟಿದಾಗ ಪಟ್ಟನೆ

ಒಳಗೆ ಕರಕೊಳಲಿಲ್ಲವೇ ಗೆಳೆಯ?

ನಿನ್ನ ರಾಗಕೆ ತಾಳವಾಗಿ

ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರಕೆ ಬಣ್ಣವಾಗಿ

ನಿನ್ನ ಕಾವ್ಯಕೆ ಉಪಮೆಯಾಗಿದ್ದೆ ನಾ.

ಪುಸ್ತಕ ಮಧ್ಯದ ಕುಳಿ ಕಂಡೊಡನೆ

ಮಮ್ಮಲ ಮರುಗಿತ್ತು ಮನವು

ಜಗಕೆ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ನೇಸರ

ಚಂದಿರನ ಹಿಂದೆ ಗ್ರಹಣ ಹೋದನೇ?

----ಪ್ರವೀಣ